Οι τεχνικές διακόσμησης των τοίχων με χρώματα αντί χαρτιών ταπετσαρίας, όπως και οι απομιμήσεις των νερών του μαρμάρου και του ξύλου, κάθε άλλο παρά ξεπερασμένες μπορούν να θεωρηθούν στην εποχή μας. Αντίθετα, οι σύγχρονες τάσεις οδήγησαν στην οργανωμένη παραγωγή εργαλείων και υλικών «τεχνοτροπίας» σε μεγάλη ποικιλία.
Ειδικά πινέλα και χτυπητούρες, οδοντωτές σπάτουλες και χτένες, ρολά «φιογκάκια», τυλιχτά, τρυπητά, γραμμωτά και τόσα άλλα βοηθήματα υπάρχουν σήμερα στη διάθεση του τεχνίτη και κυρίως του ερασιτέχνη που θα θελήσει να ξεφύγει από τη συνηθισμένη χρωματική μονοτονία και να ασχοληθεί δημιουργικά με τη διαμόρφωση των χώρων.
Διαλέξτε κάποια από τις τεχνικές που προτείνεται παρακάτω και ξεκινήστε με απόλυτη αισιοδοξία για το αποτέλεσμα. Επειδή όμως σε όλες θα έχετε να κάνετε με δύο τουλάχιστον στάδια εργασίας, υπολογίστε λίγο χρόνο παραπάνω: ας πούμε ένα Σαββατοκύριακο για κάθε δωμάτιο. Το απόγευμα της Παρασκευής θα αγοράσετε τα χρώματα και τα εργαλεία. Και μην ξεχάσετε τη μεμβράνη κάλυψης και την απαραίτητη αυτοκόλλητη χαρτοταινία.
Βασική προϋπόθεση: να εργάζεστε προς την ίδια πάντα κατεύθυνση.
Στις επιφάνειες του τοίχου που χρησιμοποιείται αυτή η τεχνική, αποτυπώνεται πραγματικά η προσωπική σας δεξιοτεχνία. Το σημαντικότερο στοιχείο για την επιτυχία αυτής της μεθόδου είναι το ασύμμετρο «παιχνίδισμα» που εύκολα γίνεται με τα δύο χρώματα. Αυτό είναι φυσικό να συμβαίνει, γιατί η πίεση που ασκείται στην επιφάνεια του τοίχου από το χέρι δεν είναι η ίδια σε όλα τα σημεία του, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια όμορφη διαφοροποίηση από το ένα σημείο στο άλλο. Πριν ξεκινήσετε το βάψιμο, μπορείτε να πάρετε μια γεύση των διαφορετικών αποχρώσεων που σχηματίζει το «πάντρεμα» των δύο χρωμάτων σε μία παρόμοια με τον τοίχο επιφάνεια.
Η φωτεινότητα του συνδυασμού μπορεί εύκολα να ρυθμιστεί, γιατί έχετε να επιλέξετε μεταξύ σκούρας απόχρωσης φόντου και ανοικτής για το σκούπισμα ή το αντίστροφο. Όσον αφορά τα εργαλεία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ο,τιδήποτε διατηρείται ανέπαφο και δεν αφήνει υπολείμματα κατά την επαφή με τον τοίχο.
Για το σκούπισμα χρησιμοποιείτε βούρτσα ή σκουπάκι, ανάλογα με το πόσο αραιές ή πυκνές θέλετε τις γραμμές. Η υφή γίνεται πιο «ζωηρή» αν ασκήσετε μεγαλύτερη πίεση.
Με ένα γάντι τεχνοτροπίας, μπορείτε να επαλείψετε εύκολα το υλικό με κυκλικές κινήσεις και να πετύχετε τη «συννεφώδη» επιφάνεια που επιθυμείτε. Η ένταση καθορίζεται άμεσα, ανάλογα
με την πίεση που ασκείται κάθε φορά από το χέρι σας.
Όσες πιο πολλές δοκιμές…
…τόσο το καλύτερο. Είναι σίγουρο πως αν δοκιμάσετε πολλές φορές τις αποχρώσεις που προκύπτουν αν συνδυαστούν τα δύο διαφορετικά χρώματα με διάφορους τρόπους, θα καταλήξετε στο καλύτερο αποτέλεσμα. Η επιφάνεια που θα κάνετε τις απαραίτητες δοκιμές πρέπει να είναι όμοια με τον τοίχο που θα βάψετε. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κομμάτι κοντραπλακέ βαμμένο με λευκό αστάρι. Μετακινήστε το στο δωμάτιο για να ελέγξετε εύκολα το πώς «χτυπάνε» οι διάφορες πηγές φωτός (παράθυρα, ηλεκτρικό φως) πάνω στην επιφάνειά του.
Αξιολόγηση
Ακόμη και για τους πιο άπειρους, η τεχνική του σκουπίσματος είναι εύκολη και το αποτέλεσμα ικανοποιητικό. Σαν εργαλείο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σύνεργα του νοικοκυριού, όπως μια βούρτσα, ένα σκουπάκι, ένα σφουγγάρι ή και ένα κομμάτι πανί.
Η τεχνική αυτή απαιτεί αρκετό χρόνο για την εφαρμογή της και αυτό συμβαίνει γιατί το πινέλο ή το σφουγγάρι καλύπτει μικρή επιφάνεια σε κάθε κίνηση. Αν πάντως έχετε αρκετό χρόνο στη διάθεσή σας, το «τρισδιάστατο» αποτέλεσμα σίγουρα θα σας επιβραβεύσει. Η τελική εμφάνιση που θα προκύψει εξαρτάται άμεσα από το είδος του εργαλείου, την πίεση που ασκείται στην επιφάνεια και την ποσότητα του χρώματος. Η εντύπωση που δημιουργείται είναι πιο έντονη, αν ταμποναριστεί ένα σκούρο χρώμα πάνω σε ανοιχτόχρωμο χρώμα βάσης. Για να διαλέξετε το κατάλληλο εργαλείο, δεν έχετε παρά να δοκιμάσετε σε μια επιφάνεια παρόμοια με του τοίχου.
Το χαρτόνι προστασίας
Για να έχετε καθαρά τελειώματα στις γωνίες, χρησιμοποιείτε ένα κομμάτι χαρτόνι που έχει τουλάχιστον τη μία πλευρά του ίσια. Τοποθετείτε το χαρτόνι σαν ασπίδα για κάλυψη ανάμεσα στην επιφάνεια που ταμπονάρετε και εκείνη που ήδη έχει επεξεργαστεί. Έτσι, σε κάθε γωνία υπάρχει ξεκάθαρη οριοθέτηση των χρωμάτων.
Το απλό σφουγγάρι αποτελεί ένα καλό εργαλείο για τη μέθοδο του ταμποναρίσματος. Σε σύγκριση με τη σκληρή άκρη του πινέλου, η μαλακή υφή του σφουγγαριού δημιουργεί ένα ομοιόμορφο μεταβατικό σβήσιμο με ποικίλες εναλλαγές. Το μοναδικό ίσως μειονέκτημα είναι ότι το σφουγγάρι κρατιέται κάπως δύσκολα και το χέρι κουράζεται και χρωματίζεται… μαζί με τον τοίχο.
Αξιολόγηση
Η τεχνική αυτή με το σφουγγάρι ή το πινέλο είναι αρκετά περίπλοκη. Δεν είναι εύκολο να δημιουργηθεί μια ισορροπημένη κατανομή των αποχρώσεων. Επίσης χρειάζεται πολύ συχνό ξέπλυμα των εργαλείων, αλλιώς ξεραίνονται. Και βέβαια στις γωνίες το ταμπονάρισμα έχει τις δυσκολίες του.
Με την εξέλιξη των εργαλείων βαφής η τεχνική αυτή προσφέρει πάρα πολλές επιλογές, σχεδιαστικές και χρωματικές. Κάποια δυσκολία εντοπίζεται στα σημεία που δε φτάνει το ρολό, σε γωνίες ή κορνίζες. Η δυσκολία αυτή μπορεί να ξεπεραστεί με τρόπο που δεν θα επηρεάζει τη συνολική χρωματική εικόνα. Αφήνετε ένα ισόπαχο περιθώριο σαν πλαίσιο στις απρόσιτες για το ρολό επιφάνειες.
Το χρώμα βάσης «κορνιζάρει» έτσι τον τοίχο σαν κάδρο, πράγμα που επαναλαμβάνεται και στους άλλους τοίχους, με προσεκτικό βέβαια αλφάδιασμα. Θα μοντάρετε την κορνίζα με φαρδιά χαρτοταινία που βοηθά το ρολό να πατάει ακριβώς πάνω στη γραμμή. Πριν το χρώμα στεγνώσει και γίνει κρούστα, αφαιρέστε τη χαρτοταινία.
Η συνταγή της επιτυχίας και σε αυτήν τη μέθοδο είναι η σωστή επιλογή του χρώματος που θα χρησιμοποιηθεί για φόντο. Πρέπει να είναι πιο ανοιχτό από το χρώμα των σχεδίων, γιατί αλλιώς το αποτέλεσμα θα θυμίζει αρνητική φωτογραφία.
Γυαλιστερά σχέδια
Χρησιμοποιώντας γυαλιστερό διαφανές βερνίκι αντί για δεύτερο χρώμα, μπορείτε να έχετε ένα πολύ φίνο και ελκυστικό αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να χρησιμοποιήσετε βερνίκι συνθετικής ρητίνης* αλλά ακρυλικό. Δεν πρέπει επίσης να βερνικωθεί όλη η επιφάνεια του τοίχου γιατί κάτω από τη μονοκόμματη στρώση του βερνικιού μπορεί να δημιουργηθεί μούχλα.
Ένα σωστό τύλιγμα ρολού με το χέρι απαιτεί μεγάλη εξάσκηση. Τα έτοιμα ρολά τεχνοτροπίας με φιογκάκια που κυκλοφορούν στο εμπόριο, εξασφαλίζουν ομοιόμορφη αποτύπωση του χρώματος στον τοίχο. Τα δερμάτινα υπερτερούν οπωσδήποτε των συνθετικών.
Αξιολόγηση
Τα σχέδια που προσφέρει η τεχνική αυτή είναι πολλά και μπορούν να πραγματοποιηθούν εύκολα με τα ειδικά ρολά που υπάρχουν στην αγορά. Βέβαια, τα ρολά τεχνοτροπίας δεν είναι και τόσο φθηνά.
Ανάγλυφος τοίχος
Με τα σύγχρονα ειδικά επιχρίσματα που κυκλοφορούν στην αγορά, η μετατροπή της επίπεδης επιφάνειας ενός τοίχου σε ανάγλυφη δεν απαιτεί περισσότερο κόπο από ένα απλό βάψιμο.
Τα διακοσμητικά επιχρίσματα διακρίνονται σε τριφτά και σε σπατουλαριστά. Τα πρώτα περιέχουν υψηλό ποσοστό κόκκων φυσικής πέτρας. Με το τρίψιμο πάνω στον τοίχο, οι κόκκοι χαράζουν το νωπό υλικό, είτε ακατάστατα είτε προς μια ορισμένη κατεύθυνση. Τα επιχρίσματα σπατουλαρίσματος δεν περιέχουν κόκκους πέτρας. Απλώνονται σε αρκετά παχιά στρώση και η επεξεργασία τους μπορεί να γίνει επίσης με σπάτουλα ή με τριβίδι, αλλά και με βούρτσα, χρησιμοποιώντας ένα σφουγγάρι ή με ειδικό ρολό τεχνοτροπίας.
Το βάψιμο των ανάγλυφων επιφανειών δεν επιτυγχάνεται με απλό πέρασμα κάποιου χρώματος τοίχου. Έχει και αυτό την τέχνη του, γι’αυτό και τα έτοιμα διακοσμητικά επιχρίσματα συνοδεύονται συνήθως από τις ανάλογες χρωστικές ή τα κατάλληλα έτοιμα χρώματα, τα οποία έχουν συνήθως ίδια βάση με το επίχρισμα.
Περνάτε ένα σταθεροποιητικό αστάρι για καλύτερη πρόσφυση του επιχρίσματος, με βούρτσα ή με ρολό. Επαλείφετε (μετά το στέγνωμα) με μια σπάτουλα το διακοσμητικό επίχρισμα σε αρκετά παχιά στρώση και εφαρμόζετε την επεξεργασία δημιουργίας του ανάγλυφου, όπως εσείς θέλετε.
Βάφετε την επιφάνεια, αφού στεγνώσει, με το ειδικό χρώμα αρκετά αραιωμένο και εφαρμόζετε μετά την τεχνική του σκουπίσματος, με ένα βρεγμένο σφουγγάρι.
Μπορείτε να τονίσετε ακόμα περισσότερο τα ανάγλυφα σημεία που προεξέχουν, τρίβοντάς τα με το τριβείο, με 150άρι γυαλόχαρτο.
Προσθέστε αστάρι στο χρώμα
Για να έχει ο ανάγλυφος τοίχος ζωηρότερες αποχρώσεις, μπορείτε να κάνετε κάποιες χρωματικές επεμβάσεις στο αστάρι, προσθέτοντας λίγο από το μετέπειτα βασικό χρώμα. Το ανακατεύετε καλά και επιστρώνετε μετά κανονικά το χρωματισμένο αστάρι με το ρολό. Εφόσον τα δύο υλικά είναι συμβατά, το χρώμα δε θα έχει καμία επίδραση στις σταθεροποιητικές ιδιότητες του ασταριού.