Το μικρό έπιπλο, με τη διαχρονική κομψότητα και τις νοσταλγικές μνήμες, εξέπεμπε SOS και έτσι αποφασίστηκε η ανανέωσή του. Από καθαρά οικονομική άποψη, συνήθως δεν αξίζει να ξοδευτεί κανείς για την ανακατασκευή ενός τέτοιου τραπεζιού ραπτομηχανής, ιδίως όταν πρόκειται για «κακοποιημένο κομμάτι». Ωστόσο, μια τέτοια επαναφορά στη ζωή στηρίζεται κυρίως σε συναισθηματικούς παράγοντες.
Στην περίπτωση που σας παρουσιάζουμε, κάποιοι στο παρελθόν είχαν στρώσει πλακάκια στο καπάκι του τραπεζιού, καταστρέφοντας την ένθετη (μπουαζερί) ταινία που το στόλιζε. Επειδή, ήταν αδύνατο να επισκευαστεί η ενθετική ξύλινη διακόσμηση, αντικαταστάθηκε από μια ωραία επιφάνεια καπλαμά. Η κάλυψη μιας ρωγμής και ορισμένα μπαλώματα στο καπάκι ήταν οι πιο δύσκολες εργασίες. Οι περισσότερες αντιαισθητικές λεπτομέρειες προηγούμενων επεμβάσεων εξαλείφτηκαν με τον καθαρισμό, το λάδωμα, το στοκάρισμα και το ρετουσάρισμα ή το βάψιμο. Μια νότα, πάντως, από πατίναδιατηρήθηκε, όπως θα πρέπει πάντα να συμβαίνει σε ανάλογα έπιπλα.
Η ανακατασκευή
Βαθμός δυσκολίας: Εξαρτάται κυρίως από τις φθορές του επίπλου.
Εργαλεία: Τριβείο, σκαρπέλο, ματσόλα, μεταλλικός χάρακας / γωνία, σφιγκτήρες, κοπίδι, εργαλεία βαψίματος.
Χρόνος: Περίπου 2 μέρες συν τους χρόνους στεγνώματος
Καπλαμάς
Δεν είναι πάντα εύκολο να καθορίσετε το είδος του καπλαμά και να βρείτε το κατάλληλο υλικό. Ακόμα και οι καπλαμάδες του ιδίου τύπου ξύλου δύσκολα αναγνωρίζονται. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο καπλαμάς στη φέρουσα πλάκα ταυτοποιήθηκε με σχετική σιγουριά: επρόκειτο για ξύλο καρυδιάς. Στην άλλη πλάκα κάποια ίχνη θύμιζαν δρυ. Έγινε σύγκριση ανάμεσα στις ίνες και τις εικόνες καπλαμάδων σε ένα online κατάστημα και επιλέχυηκε ένας σχετικά ομοιόμορφος δρύινος καπλαμάς με πάχος 0,6 χιλ. Η χρωματική προσαρμογή δεν έγινε μέσω κάποιου διαλυτικού, αλλά με έγχρωμη λαζούρα.
*Μπορείτε να δείτε αναλυτικά την επισκευή/μεταποίηση του επίπλου στο τεύχος 235 – Ιανουάριος 2017