Menu
Κάποτε η παλιά θέρμανση αρχίζει να κάνει… στάσεις εργασίας! Πριν ξεκινήσετε τις εργασίες επισκευής, εξετάστε αν αξίζει τον κόπο να μπείτε σε τέτοια διαδικασία. Σε πολλές περιπτώσεις η έλλειψη ενός ρυθμιστή που παρακολουθεί τις αλλαγές των καιρικών συνθηκών ή μια ατελής μόνωση των σωληνώσεων, μπορεί να μειώνει κατά 20% την απόδοση. Άλλη τόση απώλεια ενέργειας οφείλεται συνήθως στον παλιάς τεχνολογίας καυστήρα και στα καυσαέρια υψηλής θερμοκρασίας.
Η κακή μόνωση του λέβητα και το ρεύμα του αέρα από το μονίμως ανοιχτό παράθυρο του υπογείου συντελούν σε ακόμα μεγαλύτερες απώλειες. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που πολλές φορές σ’ ένα παλιό σύστημα θέρμανσης χάνεται το μισό της ενέργειας ή και παραπάνω. Εκτός από την ιδέα της γενικής επισκευής ή της αντικατάστασης, είναι και κάτι άλλο που θα πρέπει να σκεφτείτε σε τέτοιες περιπτώσεις. Το καύσιμο που ως τώρα χρησιμοποιείτε εξακολουθεί να είναι όσο αποδοτικό θα θέλατε, ανάλογα με το κόστος του; Ή μήπως πρέπει να στραφείτε προς κάποια άλλη πηγή ενέργειας που να είναι φιλικότερη προς το περιβάλλον; Ακόμα και ο συνδυασμός με μια φωτοβολταϊκή μονάδα θα ήταν ίσως ένα βήμα προς ένα αποδοτικότερο και «καθαρότερο» θερμαντικό σύστημα.
Και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για ορυκτά καύσιμα των οποίων τα αποθέματα είναι περιορισμένα. Τόσο το πετρέλαιο όσο και το φυσικό αέριο εισάγονται. Οι τιμές τους αυξάνονται συνεχώς όσο περνάνε τα χρόνια. Οπωσδήποτε όμως η πλάστιγγα γέρνει υπέρ της λύσης του φυσικού αερίου. Αποφεύγει κανείς τη δαπάνη για μια δεξαμενή πετρελαίου στο υπόγειο ή στον κήπο.
Η εγκατάσταση είναι πολύ μικρότερη σε όγκο και δεν απαιτεί το δικό της ανεξάρτητο χώρο: μπορεί να μπει και κάτω από τη στέγη ή και μέσα στο διαμέρισμα. Η καύση του αερίου είναι καθαρότερη και αθόρυβη.
Τέλος, το κόστος για τη θέρμανση περιορίζεται αρκετά υπό ορισμένες προ»υποθέσεις. Όπου λοιπόν υπάρχει δυνατότητα σύνδεσης, η λύση της θέρμανσης με φυσικό αέριο είναι σαφώς καλύτερη.
Παραμένοντας στη λύση του πετρελαίου ή θέλοντας κανείς να έχει καλύτερη απόδοση από το φυσικό αέριο, θα πρέπει να εξετάσει τις δυνατότητες αξιοποίησης της υπάρχουσας εγκατάστασης με μικρής σχετικά κλίμακας παρεμβάσεις. Συγκεκριμένα, η αντικατάσταση του λέβητα μ’ έναν σύγχρονης τεχνολογίας μπορεί να ανεβάσει σε πολύ υψηλότερα επίπεδα την απόδοση. Τα μοντέρνα συστήματα δεν εκμεταλλεύονται μόνο τη θερμότητα που παράγεται στο λέβητα, αλλά και τη θερμότητα των καυσαερίων, με αποτέλεσμα ο συντελεστής απόδοσης να φτάνει ως και το 100%. Πολλά μέρη της παλιάς εγκατάστασης δεν αλλάζουν, ίσως θα χρειαστεί μόνο ένας εσωτερικός σωλήνας στην καμινάδα.
Το ξύλο αποτελεί μια από τις πιο φιλικές προς το περιβάλλον ενεργειακές πηγές, καθώς στην ατμόσφαιρα απλά αποδίδει τόσο διοξείδιο του άνθρακα όσο είχε αποθηκεύσει πριν. Σε πολλές περιπτώσεις αξίζει τον κόπο να εξετάσετε το ενδεχόμενο της εγκατάστασης ενός συστήματος στερεού καυσίμου. Αν μένετε σε μέρος που μπορείτε μόνοι σας να βρίσκετε ξύλα ή να τα αγοράζετε φτηνά, θα έχετε σίγουρα την πιο συμφέρουσα πηγή θερμότητας. Αρκεί να συμβιβαστείτε με τη διαδικασία της τροφοδοσίας του καυστήρα κάθε τόσο με τρόπο… χειροκίνητο. Το χειμώνα με άλλα λόγια θα πρέπει να βρίσκεται κάποιος στο σπίτι για να ρίχνει ξύλα. Πάντα όμως ψάχνοντας μπορεί να βρει κανείς μια μέση λύση: το συνδυασμό π.χ. ενός συστήματος στερεού καυσίμου, καυστήρα ή μαντεμένιας σόμπας, με μια εγκατάσταση πετρελαίου ή φυσικού αερίου που περιστασιακά να ενεργοποιείται αυτόματα.
Πολύ κοντά στη θέρμανση με καυσόξυλα βρίσκεται και η λύση της θέρμανσης με πελέτες. Τόσο που υπάρχουν και συνδυαστικά συστήματα. Τζακόσομπες δηλαδή που ρυθμίζονται έτσι ώστε αν… μείνουν από ξύλα, ενώ πρέπει να συνεχίσουν να καίνε, αυτόματα αρχίζουν να τροφοδοτούνται με πελέτες.
Γενικά, οι πελέτες μπορούν να μεταφέρονται με αυτόματα συστήματα από το χώρο που είναι αποθηκευμένες στην εγκατάσταση θέρμανσης, κάνοντας τη λειτουργία της εξίσου άνετη, όπως και με το πετρέλαιο.
Αποτελούμενες από συμπιεσμένα κομματάκια ξύλου έχουν απόδοση πολύ ικανοποιητική, δε ρυπαίνουν και περιορίζουν αρκετά τις δαπάνες θέρμανσης.
Μία άλλη δυνατότητα εκμετάλλευσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας προσφέρει η αντλία θερμότητας. Ένα τέτοιο σύστημα θέρμανσης «αντλεί» θερμότητα από κάποιο σημείο που έχει σταθερή θερμοκρασία. (π.χ. το βαθύ υπέδαφος) και τη διοχετεύει στο σπίτι. Η αρχή λειτουργίας του συστήματος είναι παρόμοια μ’ αυτή του ψυγείου, μόνο που σ’ αυτή την περίπτωση αξιοποιείται η παραγόμενη θερμότητα και όχι η ψύξη. Η θερμότητα μπορεί να προέρχεται και από υπόγειο νερό ή από τον αέρα του περιβάλλοντος. Η αγορά και η εγκατάσταση μιας αντλίας θερμότητας κοστίζουν πολύ. Από τη στιγμή όμως που θ’ αρχίσει να λειτουργεί δεν υπάρχει κανένα έξοδο για καύσιμα, εκτός από το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος για τη λειτουργία της αντλίας. Αλλά κι αυτό μπορεί να το αποφύγει κανείς με μια φωτοβολταϊκή εγκατάσταση.
Οι γεννήτριες συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θέρμανσης λειτουργούν με κινητήρα βενζίνης, πετρελαίου ή φυσικού αερίου, ή ακόμα και με τουρμπίνα.
Παράγουν βασικά ηλεκτρικό ρεύμα, επειδή όμως παράγεται ταυτόχρονα θερμότητα, χρησιμοποιούνται και για τη θέρμανση κτιρίων. Το περίσσευμα του ρεύματος διοχετεύεται στο δημόσιο ηλεκτρικό δίκτυο,ενώ η θερμότητα αναλώνεται απευθείας στο σπίτι.
Πάντως και τα πιο μικρά από τα συστήματα συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θέρμανσης είναι ασύμφορα για μονοκατοικίες.
Αποδίδουν όταν πρόκειται για εξυπηρέτηση πολλών νοικοκυριών ή για πολυκατοικίες.
Η τεχνολογία αυτή υπάρχει για περισσότερα από δέκα χρόνια. Στην αρχή ήταν μόνο για καυστήρες αερίου, τώρα όμως εφαρμόζεται και σε εγκαταστάσεις που λειτουργούν με πετρέλαιο.
