Menu
Τι θα λέγατε για ένα δεντρόσπιτο στον κήπο; Το ερώτημα απευθύνεται αποκλειστικά σε εσάς φυσικά, γιατί τα παιδιά έχουν ήδη πάρει θέση: δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από έναν δικό τους χώρο, στον οποίο μόνο σκαρφαλώνοντας έχει πρόσβαση κανείς και μπορεί εκεί να παίζει με την ησυχία του, λίγο προφυλαγμένος από αδιάκριτα βλέμματα, αλλά με πλήρη, αφ’ υψηλού πανοραμική θέα.
Το να βρεθεί η κατάλληλη τοποθεσία τις περισσότερες φορές είναι εύκολο. Αν υπάρχει ένα μόνο μεγάλο δέντρο, μπορεί το δεντρόσπιτο να… σκαρωθεί στα γερά πλαϊνά κλωνάρια, μέσα στα φυλλώματα, ή να στερεωθεί πάνω στον κορμό. Αν τα δέντρα είναι περισσότερα, το δεντρόσπιτο θα κατασκευαστεί ανάμεσά τους. Και δεν είναι απαραίτητο να φτιάξετε ολόκληρο σπίτι. Ένα είδος εξέδρας γερά κατασκευασμένης σε κάποιο ύψος, μπορεί να αποτελέσει έναν καταπληκτικό, εύκολα μετατρέψιμο χώρο παιχνιδιού, που θα γίνεται στη φαντασία των παιδιών άλλοτε… καλύβα στην καρδιά της ζούγκλας και άλλοτε μεσαιωνικό κάστρο ή πειρατικό καράβι.
Πολλές είναι οι παραλλαγές αυτής της κατασκευής. Στάνταρ σχεδιασμός δε μπορεί πρακτικά ν’ ακολουθήσει, αφού όλα θα εξαρτηθούν από τη θέση που θα διαλέξετε, από την πυκνότητα της βλάστησης και από την ανθεκτικότητα των δέντρων και τη μορφή των διακλαδώσεων. Στο παράδειγμά μας το πολυγωνικό σχήμα προέκυψε από την ανάγκη προσαρμογής στη διάταξη των δέντρων και από το ότι η τσουλήθρα έπρεπε να καταλήγει στην περιοχή του γκαζόν. Όσο για τη στερέωση, πραγματοποιήθηκε με στήριξη σ’ έναν βασικό ορθοστάτη, διάφορες συνδέσεις στα γύρω δέντρα και βοηθητική υποστύλωση με καδρονάκια.
Συνήθως ένα γενικό πλάνο πριν το ξεκίνημα είναι σημαντικό για τη δομή μιας κατασκευής και τον υπολογισμό των υλικών. Όμως, αυτό το δεντρόσπιτο θα δημιουργηθεί ουσιαστικά με επί τόπου αυτοσχεδιασμούς. Στήνετε αρχικά έναν προσωρινό σκελετό με καδρονάκια πιασμένα με σφιγκτήρες, για να εντοπίσετε τα σημεία στήριξης που προσφέρονται και για να σχηματίσετε μια εικόνα για το σχήμα που θα πρέπει να πάρει η πλατφόρμα. Φτάνοντας σε κάποιο συμπέρασμα, μετά από διάφορες δοκιμαστικές τοποθετήσεις, μπορείτε πλέον να πάρετε στα σοβαρά την υπόθεση και να αρχίσετε να κόβετε και να μοντάρετε τα καδρόνια και τις σανίδες στα σωστά τους μέτρα. Φροντίστε μόνο να εξασφαλίσετε αρκετή ελαστικότητα στις συνδέσεις με τα δέντρα.
1.Με σανίδες, καδρονάκια και σφιγκτήρες γίνεται επί τόπου ένα τρισδιάστατο «προσχέδιο» της κατασκευής.
2.Στις γωνίες το πλαίσιο του δαπέδου ενισχύεται με αντηρίδες.
3.Στις ορθογώνιες γωνίες τα ξύλα του πλαισίου βιδώνονται στους ορθοστάτες με μπουλόνια.
4.Σύνδεση που εξασφαλίζει ελαστικότητα, με το λεπτό κορμό σφηνωμένο ανάμεσα στα ξύλα.
5.Και σύνδεση με ανάρτηση. Μια λωρίδα μαλακού υλικού προστατεύει το δέντρο, αποτρέποντας την άμεση επαφή με το σχοινί.
6.Στήριξη με πολλαπλούς κόμπους, όπως φαίνεται από την κάτω πλευρά.
7.Αν είναι απαραίτητο το βίδωμα στον κορμό, βιδώνετε με δύο βίδες τη μία κάτω από την άλλη. Έτσι, περιορίζετε την απώλεια χυμών του δέντρου.
8.Η ακριανή σανίδα ευθυγραμμίζει όλες τις φαλτσοκοπές. Το τριγωνικό κενό που δημιουργείται, το συμπληρώνετε με κάποιο ρετάλι.
9.Η τσουλήθρα στερεώνεται στην πλατφόρμα με ανοξείδωτες βίδες 3,5 x 30 χλσ.
