Κάθε αρχή και δύσκολη, λένε. Δεν ισχύει, όμως, αν θέλετε να «ντύσετε» με πλακάκια ολόκληρο τοίχο ή ένα τμήμα του μόνο, γιατί με λίγη προσοχή, όλα θα πάνε καλά.
Οι σύγχρονες κόλλες για πλακάκια, συνήθως ακρυλικής βάσης, είναι ή ρευστές, έτοιμες για χρήση, ή σε σκόνη, που αναμιγνύεται με νερό.
Έχουν μεγάλη συγκολλητική δύναμη, ώστε το πλακάκι να ευθυγραμμίζεται και να παραμένει στη θέση του. Αν το τοίχωμα που θα επενδύσετε είναι από γυψοσανίδες ή ξυλόπλακες, οπότε μπορεί να παρουσιάζει κάποια κινητικότητα, χρησιμοποιήστε κόλλα που χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερα «ελαστική». Το ίδιο ισχύει και για τον αρμόστοκο. Αρμούς σε εσωτερικές γωνίες, ενώσεις με είδη υγιεινής, παράθυρα κ.λπ., σφραγίστε τους με σιλικόνη, κατά προτίμηση αντιμυκητική ή αντιμουχλική, αν υπάχρει αυξημένη υγρασία.
Για την κοπή λίγων πλακιδίων ακολουθήστε το σύστημα χάραξης και σπασίματος. Με τον χάρακα και ένα μαλακό μολύβι σχεδιάζετε τη γραμμή κοπής, στην εμπρός πάντα πλευρά, την οποία χαράζετε με κόφτη γυαλιού, ροδάκι ή δόντι χάραξης. Χαράξτε με μία σταθερή κίνηση, σε μία φάση και τοποθετήστε το πλακάκι σε επίπεδη βάση, βάζοντας στην κάτω πλευρά του, κατά μήκος της γραμμής κοπής, ένα λεπτό στρογγυλό ραβδάκι.
Πιέζοντας αμφίπλευρα σπάστε το πλακάκι ευθύγραμμα. Για καμπύλες κοπές υπάρχει η πένσα-κόφτης και η τοξωτή σέγα. Για τρυπήματα μεγάλης διαμέτρου είναι τα τρυπάνια γυαλιού, οι κόφτες κύκλου ή οι ποτηροκορώνες.