S02 – Επεισόδιο 2

ΞΥΛΙΝΟ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΡΙ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Κεφαλάρι μεγάλων διαστάσεων που στερεώνεται στο τοίχο πίσω από το κρεβάτι. Το σχέδιό του λειτουργεί συμπληρωματικά με το χρώμα του τοίχου.

ΕΡΓΑΛΕΙΑ

Σέγα. Σφιγκτήρες. Πήχυς για σχεδιασμό. Πινέλα. Αλφάδι.

ΥΛΙΚΑ

Μακρόστενες τάβλες ελάτης. Ο αριθμός τους εξαρτάται από το ύψος του τοίχου. Υπολογίζουμε και 30% επιπλέον ξύλα για τάκους και τυχόν αστοχίες. Στη συγκεκριμένη κατασκευή χρησιμοποιήθηκαν δέκα τάβλες. Χαρτοταινία. Μαύρη ρεπουλίνη. Άχρωμο βερνίκι ξύλου.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

• Κόβουμε τις τάβλες στο επιθυμητό μήκος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το μήκος τους είναι 181 εκατοστά.
• Επειδή οι τάβλες θα τοποθετηθούν στον τοίχο απευθείας, χωρίς κάποια κορνίζα, για να προχωρήσουμε στην κατασκευή πρέπει να τις τοποθετήσουμε  στον πάγκο τηρώντας τις αποστάσεις που θα έχουν μεταξύ τους όταν καρφωθούν στον τοίχο. Για να το πετύχουμε αυτό χρησιμοποιούμε τάκους με  τους  οποίους χωρίζουμε τις σανίδες μεταξύ τους. Το μήκος κάθε τάκου είναι ίσο με την απόσταση που θέλουμε να έχουν οι σανίδες μεταξύ τους όταν καρφωθούν στον τοίχο. Αυτό που κάνουμε δηλαδή,, είναι να «μετατρέψουμε τον πάγκο μας σε «virtual» τοίχο. Σταθεροποιούμε τις σανίδες με σφιγκτήρες, χρησιμοποιώντας δύο τάβλες ως πλαίσιο.
• Τώρα μπορούμε να σχεδιάσουμε πάνω στις τάβλες, χρησιμοποιώντας έναν πήχυ και ένα  μολύβι. Σχεδιάζουμε απαλά ώστε να μπορούμε να σβήσουμε κάποιες γραμμές αν χρειαστεί. Σχεδιάζουμε πρώτα τον κορμό του δένδρου και κατόπιν τα κλαδιά του.
• Μονώνουμε με χαρτοταινία το περίγραμμα του σχεδίου πριν το βάψουμε.
• «Γεμίζουμε» το σχέδιό μας με μαύρη ρεπουλίνη.
• Περνάμε δεύτερο χέρι με μαύρη ρεπουλίνη  το σχέδιο.
• Όταν τραβήξει και το δεύτερο χέρι, αφαιρούμε τις χαρτοταινίες της μόνωσης.
• Περνάμε ολόκληρες τις σανίδες δύο χέρια με άχρωμο βερνίκι ξύλου.
• Καλό είναι όταν τραβήξει το βερνίκι να αριθμήσουμε τις σανίδες, ώστε να διευκολυνθούμε στην τοποθέτηση. Αυτό μπορεί να γίνει με μικρά κομματάκια χαρτοταινίας

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ

• Κάνουμε τρεις τρύπες σε κάθε τάβλα. Τη μια στο κέντρο της και τις άλλες στους 25 πόντους από την κάθε άκρη της. Από αυτές τις τρύπες θα περάσουν οι βίδες που θα συγκρατήσουν την τάβλα στον τοίχο.
• Βιδώνουμε τις τάβλες στον τοίχο αρχίζοντας από πάνω προς τα κάτω. Αυτό το κάνουμε ώστε αν κάτι δεν μας πάει καλά στο μέτρημα, να μπορεί να «κρυφτεί» πίσω από το κρεβάτι.
• Μεταβαίνουμε από τη μια τάβλα στην άλλη χρησιμοποιώντας τους τάκους με τους οποίους τις είχαμε διαχωρίσει πάνω στον πάγκο. Ελέγχουμε την ευθυγράμμισή τους με το αλφάδι.

«ΛΙΦΤΙΝΓΚ» ΣΕ ΠΑΛΙΑ ΣΥΡΤΑΡΙΕΡΑ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Μια ξεπερασμένη από  το χρόνο συρταριέρα των παιδικών χρόνων μετατρέπεται εύκολα σε ένα τροχήλατο έπιπλο σύγχρονης αισθητικής.

ΕΡΓΑΛΕΙΑ

Τριβείο. Γυαλόχαρτα. Δραπανοκατσάβιδο. Κατσαβίδι.

ΥΛΙΚΑ

Μια παλιά συρταριέρα. Μεταλλικές μπάρες-λαβές για τα συρτάρια. Ξυλόστοκος.  Τέσσερις τάκοι. Βίδες. Τέσσερις βιομηχανικές ρόδες με στοπ.  Μαύρο συντηρητικό βερνίκι ξύλου με βάση το νερό.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

• Αφαιρούμε τα πόμολα των συρταριών.
• Στοκάρουμε τις τρύπες που έχουν ξεμείνει από την αφαίρεση των πόμολων. Αν χρειαστεί, αφού τραβήξει,  περνάμε και δεύτερο χέρι στόκο.
• Τρίβουμε με 40άρι γυαλόχαρτο το έπιπλο για να φύγει το παλιό βερνίκι.
• Επειδή θέλουμε να μετατρέψουμε τη συρταριέρα σε τροχήλατη, χρησιμοποιούμε τέσσερις ξύλινους τάκους για να καλύψουμε το κενό που έχει ο πάτος του επίπλου από το έδαφος. Βιδώνουμε τους τάκους στις τέσσερις άκρες του επίπλου. Για να μην εμποδίζεται το συρτάρι από τις βίδες, φρεζάρουμε ώστε οι βίδες να χαθούν μέσα στο ξύλο.
• Βιδώνουμε τις ρόδες πάνω στους τάκους.
• Με το τρυπάνι ανοίγουμε τιε τρύπες όπου θα βιδωθούν οι νέες μεταλλικές λαβές των συρταριών
• Καθαρίζουμε το έπιπλο από τη σκόνη και το βάφουμε δύο χέρια.
• Αφού στεγνώσει, τρίβουμε με λεπτό γυαλόχαρτο το έπιπλο για να δημιουργήσουμε τη λεγόμενη πατίνα στην όψη του. Τρίβουμε ελαφρά και ελέγχουμε συνεχώε ώστε να σταματήσουμε όταν το αποτέλεσμα είναι αυτό που θέλουμε
• Βιδώνουμε τις μεταλλικές μπάρες στα συρτάρια.