Ο χρόνος, οι καιρικές συνθήκες και οι κάθε είδους καταπονήσεις είχαν κάνει αυτή την σκάλα να θεωρείται σχεδόν άχρηστη. Όμως, μια πιο προσεκτική εξέταση έδειξε ότι οι βάσεις και τα θεμέλια κάτω και δίπλα από την παλιά σκάλα, εξακολουθούν να βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Έτσι λοιπόν, κρίθηκε ότι μπορούσαν να αποτελέσουν τον «σκελετό» για την νέα κατασκευή και πάνω τους να καλουπωθούν με ευκολία καινούρια σκαλοπάτια.
Η ανακαίνιση ήταν μια ευκαιρία να φαρδύνει λίγο η σκάλα, αλλά και να προσαρμοστούν τα σκαλοπάτια στις προδιαγραφές για πιο άνετο βηματισμό κατά το ανέβασμα και το κατέβασμα. Σε μεγάλο βαθμό, η άνεση και η ασφάλεια στην χρήση μιας σκάλας εξαρτάται από την αναλογία της κλίσης, από την σχέση δηλαδή του ύψους (ρίχτι) προς το βάθος (πάτημα) των σκαλοπατιών.
Για τον υπολογισμό της αναλογίας αυτής παίρνεται σαν βάση το μέσο μήκος βηματισμού ενός ενήλικου ανθρώπου που, σε επίπεδο έδαφος, είναι περίπου 63 εκ. Σε ανηφορικό έδαφος το μήκος του βηματισμού μειώνεται πάντα και μάλιστα σε ορισμένο βαθμό: μειώνεται κατά το διπλάσιο του ύψους που πρόκειται κανείς να ανέβει. Σε ένα ύψος σκαλοπατιού λοιπόν 17 εκ. για παράδειγμα, ο βηματισμός των 63 εκ. μειώνεται κατά 17χ2, δηλαδή κατά 34 εκ. Αφαιρώντας το 34 από το 63, έχουμε 29 εκ. και αυτό είναι και το σωστό βάθος για το αντίστοιχο πάτημα. Η αναλογία 17/29 εκ. έχει αποδειχθεί ότι είναι η καλύτερη ως προς την άνεση ανόδου. Όσο απομακρύνονται οι αναλογίες κλίσης από τον τύπο «2 ρίχτια+πάτημα=63 εκ.» και από την ιδανική αναλογία των 17/29 εκ., τόσο και περιορίζεται η ασφάλεια της σκάλας. Όταν όμως η σκάλα δεν χρησιμοποιείται συχνά, όπως συμβαίνει με τις σκάλες των υπογείων ή της σοφίτας, τότε το ύψος του ριχτιού μπορεί να φτάσει και τα 22 εκ.
Ένα ρίχτι 19 εκ. με πάτημα 25 εκ. (19χ2+25=63) είναι μια καλή σχέση για σκάλα υπογείου. Με κάποιες διορθωτικές μικροεπεμβάσεις όταν καλουπώνετε το μπετόν και όταν επιστρώνετε τα κεραμικά πλακάκια, θα μπορέσετε ίσως να πετύχετε αυτήν την σχέση ή να την πλησιάσετε αρκετά, ώστε να ανεβαίνετε με περισσότερη ευκολία.
Εκτός όμως από το να γίνει πιο άνετη, μπορεί να γίνει και πιο ευπαρουσίαστη η ανανεωμένη σκάλα. Η επένδυση των τσιμεντένιων σκαλοπατιών με κεραμικά πλακάκια είναι μια λύση με πολλά πλεονεκτήματα. Εξασφαλίζονται επιφάνειες όμορφες και πολύ ανθεκτικές, με εξαιρετικά μεγάλη αντοχή σε μακροχρόνια χρήση, αλλά και στα νερά και στις χημικές ουσίες ακόμα, ενώ και η συντήρησή τους είναι εύκολη και οικονομική. Υπάρχουν ειδικά κεραμικά πλακάκια για σκάλες, που καλύπτουν, προστατεύουν και αναβαθμίζουν αισθητικά με τον καλύτερο τρόπο τα τραχιά τσιμεντένια σκαλοπάτια.
Ξεκινώντας, θα απομακρύνετε βέβαια όλα τα χαλαρά και σαθρά υπολείμματα από την παλιά σκάλα. Για το καλούπωμα θα πρέπει αν χρησιμοποιήσετε σανίδες αρκετά χοντρές ώστε να μην κάνουν «κοιλιά» κατά το χύσιμο του μπετόν. Δεξιά και αριστερά, κάθε σανίδωμα θα το ενισχύσετε με ξύλινα στηρίγματα. Μην αραιώσετε πολύ το έτοιμο μπετόν που θα ρίξετε και αφήστε αρκετές ημέρες για το στέγνωμα πριν βάλετε τα καλούπια και προχωρήσετε στην πλακόστρωση.